Δύο φανταστικές ιστορίες τουρισμού των Μετεώρων από ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον.

Ιστορία πρώτη:

Το Intercity γλιστρούσε σχεδόν αθόρυβα πάνω στις ράγες διασχίζοντας με μεγάλη ταχύτητα την πεδιάδα της Θεσσαλίας. Είχαν περάσει σχεδόν 2 ώρες από την στιγμή που η παρέα των 3 νεαρών Αυστραλών είχε αφήσει πίσω της την πρωτεύουσα της Ελλάδος την Αθήνα, με κατεύθυνση τα Μετέωρα. Η οθόνη μπροστά τους έδειχνε ότι μόλις είχαν περάσει την πόλη της Καρδίτσας και σε 12 λεπτά θα φτάνανε στον τελικό προορισμός τους.

Ο Πήτερ έριξε μια τελευταία ματιά έξω από το παράθυρο του τρένου. Είχαν αφήσει πια τα βουνά και την άγρια ομορφιά τους και τώρα, μέχρις εκεί που έφτανε το βλέμμα του έβλεπε τα χρώματα των καλλιεργειών μιας εύφορης πεδιάδας να απλώνονται μπροστά του. Πίδακες νερού, μικροί οικισμοί και δρόμοι, όλα έρχονταν και περνούσαν φευγαλέα από μπροστά του με μια εκπληκτική ταχύτητα. Εστίασε το βλέμμα του ακόμα μακρύτερα. Ήταν τέλος Ιουλίου, στην καρδιά του καλοκαιριού και η γη πυρωμένη από το έντονο φως του Ελληνικού ήλιου, είχε ντυθεί εκείνες τις υπέροχες χρυσαφένιες αποχρώσεις της.

Δίπλα τα 2 φιλαράκια του, ο Τζάστιν και η Άννι, χωμένοι στις αναπαυτικές τους θέσεις κοιμόταν βαθιά εδώ και αρκετή ώρα. Χθες διασκεδάζανε όλοι μαζί μέχρι το πρωί σε ένα εκπληκτικό πάρτι στο πάρκο του Ελληνικού και μόλις που κατάφεραν να προλάβουν το πρωινό τρένο των εννιά. Άνοιξε το σακίδιο ώμου που είχε μαζί του και έβγαλε από μέσα τα γυαλιά επαυξημένης πραγματικότητας. Ήθελε να τσεκάρει στα γρήγορα το πρόγραμμα που είχαν σχεδιάσει για τα Μετέωρα. Φορώντας τα συνδέθηκε αμέσως στο δίκτυο και μπροστά στο πεδίο θέας των ματιών του άνοιξαν αμέσως ένα σωρό παράθυρα και φάκελοι. Οι φωτογραφίες και τα βίντεο της χθεσινής βραδιάς που είχαν ανεβάσει στα κοινωνικά δίκτυα έκαναν θραύση. Με το δεξί του χέρι απομάκρυνε από μπροστά του με γρήγορες κινήσεις τους φακέλους και έκλεισε όλα τα ακόμα ανοιχτά παράθυρα της χθεσινής τους κραιπάλης ψάχνοντας για την εφαρμογή των Μετεώρων που είχε κατεβάσει προχθές.

-Εδώ είσαι, σκέφτηκε καθώς κλίκαρε πάνω στο εικονίδιο της εφαρμογής.
-Έχετε ένα νέο αίτημα βιντεοκλήσης, ακούστηκε να λέει η φωνή της «Μπέττυ».

«Μπέττυ» ονόμαζε τη σπαστική γυναικεία φωνή του που τον ενημέρωνε για κάποια αλλαγή στην κατάστασή του κάθε φορά που σερφάριζε. Ήταν το μόνο αδύνατο σημείο των νέων προηγμένων γυαλιών ηλίου τα οποία είχε αγοράσει πρόσφατα, ειδικά για το ταξίδι τους στην Ελλάδα.

Κλίκαρε πάνω στη βιντεοκλήση και μπροστά του εμφανίστηκε ένα ευπαρουσίαστο μελαχρινό κορίτσι μιλώντας του σε άπταιστα Αγγλικά.

-Καλημέρα Πήτερ.
-Ονομάζομαι Έφη και εργάζομαι στο γραφείο πληροφοριών των Μετεώρων.
-Εκ μέρους της πόλης μας σας καλωσορίζουμε στην περιοχή μας και σας ευχόμαστε να έχετε μια υπέροχη διαμονή. Είμαι η υπεύθυνη για να σας εξυπηρετήσω προσωπικά για οτιδήποτε χρειαστείτε.
-Στο συνημμένο φάκελο θα βρείτε όλες τις λεπτομέρειες για τις δραστηριότητες που έχετε κανονίσει, καθώς και την επιβεβαίωση της κράτησής σας. Μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας χρησιμοποιώντας τον προσωπικό κωδικό σας για οποιαδήποτε ερώτηση ή πρόβλημα ανακύψει κατά την διάρκεια της παραμονή σας στα Μετέωρα.
-Ευχαριστώ πολύ!
-Τέλος σύνδεσης, ακούστηκε ξανά να λέει η «Μπέττυ».

Ομορφούλα η Έφη, σκέφτηκε ο Πήτερ. Μάλλον θα πρέπει να περάσω αυτοπροσώπως από το γραφείο πληροφοριών της πόλης. Και να θυμηθώ επιτέλους στην πρώτη ευκαιρία να κατεβάσω μια νέα γλυκύτερη φωνή στη θέση αυτής της στρίγγλας.

Όλα αυτά στριφογύριζαν στο μυαλό του Πήτερ καθώς το τρένο είχε αρχίσει ήδη να επιβραδύνει φτάνοντας στις παρυφές της πόλης. Στο βάθος οι πελώριοι βράχοι των Μετεώρων δέσποζαν του τοπίου με τις δυσπρόσιτες κορυφές τους να υψώνονται σχεδόν τετρακόσια μέτρα πάνω από την μικρή πόλη της Καλαμπάκας. Ο Πήτερ έμεινε με το στόμα ανοιχτό να τους χαζεύει κοιτώντας έξω από το παράθυρο. Δεν πίστευε αυτό που έβλεπαν τα μάτια του, η φύση και ο άνθρωπος στα καλύτερά τους. Ήταν λες και είχαν αφιχθεί σε ένα τοπίο βγαλμένο από έναν άλλο πλανήτη. Ο Τζάστιν και η Άννι ακούνητοι δίπλα του κοιμόταν πολύ βαθιά, γερμένοι ο ένας πάνω στον άλλον και τίποτα δεν έδειχνε ικανό να ταράξει τον βαθύ τους ύπνο.

Ο Πήτερ σηκώθηκε, τέντωσε τα πόδια και τα χέρια του και χαμογελώντας πονηρά έριξε μια ελαφριά κλωτσιά στο πόδι του Τζάστιν.

-Ε, υπναράδες, ξυπνήστε επιτέλους! Φτάσαμε στον πλανήτη Μετέωρα.

Ιστορία δεύτερη:

Ένας Ρώσος, ένας Ελβετός και τρεις Γερμανοί όλοι τους σπουδαίοι επιχειρηματίες στο πρωινό διάλλειμα ενός συνεδρίου στην Αθήνα σερφάριζαν όλοι μαζί βλέποντας τις ομορφιές της Ελλάδας. Είχαν γίνει μια καλή παρέα και διέθεταν όλοι τους δύο μέρες ελεύθερες από το βαρύ τους πρόγραμμα για ξεκούραση. Είχαν την ιδέα να γνωριστούν ακόμα καλύτερα και να συσφίξουν τις σχέσεις τους απολαμβάνοντας παράλληλα τις ομορφιές της Ελλάδας. Ο Ρώσος τους πρότεινε ανεπιφύλακτα να επισκεφτούν για το Σαββατοκύριακο τα Μετέωρα.

-Είναι ιδανικό μέρος αυτήν την εποχή για μια ολιγοήμερη χαλάρωση, τους είπε.
-Έχουν κατασκευάσει ένα εκπληκτικό γήπεδο γκολφ 18 οπών μέσα σε ένα ονειρικό τοπίο. Ήμουν εκεί με την οικογένεια τον περασμένο Απρίλιο για 4 ημέρες και πέρασα φανταστικά. Έγινα μέλος στο κλαμπ και μπορούμε άμεσα να κλείσουμε ένα παιχνίδι όλοι μαζί το Σάββατο το πρωί. Μια καλή ευκαιρία να συζητήσουμε και για ενδεχόμενη συνεργασία μας. Λοιπόν, τι λέτε;

Όλοι συμφώνησαν ενθουσιασμένοι. Κανείς τους, εκτός του Ρώσου, δεν είχε επισκεφτεί τα Μετέωρα και από τα βίντεο και τις φωτογραφίες που τους έδειξε έμειναν κατάπληκτοι από την ομορφιά του τοπίου.

-Διαθέτουν οργανωμένο ελικοδρόμιο ικανό ακόμα και για νυκτερινές αποπροσγειώσεις, τους είπε.
-Θα πετάξουμε με ελικόπτερο κεκλιμένων στροφείων αργά το απόγευμα μόλις τελειώσει το συνέδριο για να κερδίσουμε χρόνο. Δεν θα μας πάρει ούτε μια ώρα πτήσης να φτάσουμε ως εκεί. Αφήστε τα όλα πάνω μου.

Ο Ρώσος επιχειρηματίας αμέσως επικοινώνησε με τη γραμματέα του να μεριμνήσει για όλες τις λεπτομέρειες. Αργά το απόγευμα της ίδιας μέρας το ελικόπτερο με τους πέντε επιχειρηματίες προσγειώνονταν με ασφάλεια στα Μετέωρα. Κατεβαίνοντας από το ελικόπτερο μια υπερπολυτελής λιμουζίνα με οδηγό ήταν ήδη εκεί και τους περίμενε. Ήταν μια ευγενική προσφορά του γκολφ κλαμπ προς τους διακεκριμένους πελάτες. Οι επιχειρηματίες τακτοποίησαν τα πράγματά τους στο ξενοδοχείο και όλοι μαζί κατευθύνθηκαν περπατώντας μέσα από τα πανέμορφα δρομάκια της πόλης της Καλαμπάκας. Παιδιά έτρεχαν ανέμελα εδώ και κει παίζοντας και φωνάζοντας τριγύρω στους όμορφους πεζοδρόμους. Κάποιες ηλικιωμένες γυναίκες στα παγκάκια ανταλλάσανε τα νέα τους. Οι άντρες μαζεμένοι στα καφενεία παρακολουθούσαν στις οθόνες των τηλεοράσεων την εξέλιξη ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Οι πέντε τους κατευθύνθηκαν προς το τελεφερίκ που θα τους ανέβαζε από την παλιά πόλη σε ένα λόφο πάνω από τα Μετέωρα. Εκεί είχαν κρατήσει τραπέζι σε ένα από τα καλύτερα εστιατόρια της Ελλάδας βραβευμένο πρόσφατα με αστέρι Μισελέν. Η νυχτερινή θέα από κει ψηλά σου έκοβε την ανάσα.

Καθώς ανέβαιναν το τοπίο έπαιρνε μια απόκοσμη, μαγευτική διάσταση. Η διαδρομή του τελεφερίκ τους ανέβαζε νωχελικά περνώντας ανάμεσα από τους θεόρατους φωτισμένους βράχους των Μετεώρων. Από κάτω τους η πανέμορφη πόλη της Καλαμπάκας, δεξιά τους υψώνονταν ο βράχος της Αγίας Τριάδας και αριστερά τους ο πανύψηλος βράχος του Άλσος. Στο βάθος και πίσω τους η κορυφογραμμή της Πίνδου ακόμα αχνοφαίνονταν στον ορίζοντα στο τελευταίο μωβ φως της μέρας. Έμειναν και οι 5 αποσβολωμένοι να κοιτούν το μυστηριακό τοπίο να ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια τους. Τι κι αν και κρατούσαν στα χέρια τους έτοιμες τις φωτογραφικές μηχανές τους, κανείς δεν σκέφτηκε ούτε στιγμή να τις χρησιμοποιήσει. Η εκπληκτική ομορφιά των Μετεώρων που τόσο έντονα απολάμβαναν τα μάτια τους και τα συναισθήματα που τους κατέκλυζαν ήταν αδύνατον να αποτυπωθούν φωτογραφικά…